مطلب این بار مقاله ایست که در شماره 28 نشریه انجمن بهبهــانی های مقیم تهران و کرج « نرگســـزار »  چاپ شده بود.مقاله ای بسار زیبا و به جا از آقای « عطالله افروز» کارشناس ارشد تاریخ با پیشنهادی جالب و با آوردن دلایل تاریخی برای نامگذاری روز «22 آذر» به نام « روز بهبـــهان».

من هم به همین مناسبت متن زیر رو « عینا » برای شما عزیزان نوشتم.از همشهریان دلسوزمان انجمن بهبهانی های مقیم تهران و کرج بی نهایت سپاسگذارم:

     چند سال قبل در یک ستون ثابت از روزنامه های کشور به مطلبی برخوردم و منتظر ماندم تا انعکاسی از آن را در میان همشهریان گرامی ببینم.پس از گذشت این چند سال به فکر افتادم آنچه را که در آن روز به فکر اینجانب رسید درباره نامگذاری تاریخ آمده در این مقاله به نام « روز بنیان گذاری شهرمان » و گرامیداشت سالانه آن با خوانندگان محترم در میان بگذارم.اما ابتدا اصل مطلب را با هم بخوانیم:

در روزی چون دیروز در دسامبر 525 میلادی (1477 سال پیش ) در نشستی که در کاخ حکومتی ایران در شهر تیسفون برگزار شده بود ، چند تن از مقام های کشوری و لشکری که تحت نفوذ افکار «مــزدک» قرار داشتند با پیشنهاد دو وزیر «قبــاد یکـم» ، شاه وقت ایران از دودمان ساسانیان و گذاردن نام قباد  بر شهر تازه ساز میان «شـوش» و «استـخر» (شـیراز) مخالفت کردند و گفتند که نباید نام یک مقام زنده (در طول خیات او) بر یک شهر گذارده شود که تاریخ از این عمل قضاوت تملق گویی خواهد کرد و قباد که خود هم متمایل به اندیشه های بزرگ بود پذیرفت که نام دیگری بر شهر گذارده شود.

پیشنهاد شد که نام شهر را « ارگـــــــان» بگذارند و قرار شد که پس از درگذشت قباد ، شهر به نام او تجدید نام شود ، زیرا این شهر تازه به دستور قباد و زیر نظر مستقیم او ساخته شده بود و محل آن را نیز خود قباد در کنار رودخانه مــارون تعیین کرده بود.

رسم سران دودمان ساسان بود که هر کس یکی دو شهر تازه بسازد.به نوشته پاره ای از منابع «بیـزانس» (قسطنطنیه) ، قباد شخصا در این جلسه خواسته بود که شهر تازه به نام او خوانده شود که به نظر درست نمی آید.

شهر ارگان بعدا ویران و متروک شد _احتمالا بر اثر زلزله و عوامل طبیعی _ و نفوس آن ترجیح دادند که به جای نقل مکان به شهر « بَـــهان» در همالن نزدیکی ، شهری به فاصله ای نه چندان دور در جنوب ارگان برای خود بسازند که پس از تکمیل شهر نام آن را « بــــه بـــهان » به معنای «بهتــر از بهـــان » گذاردند که تا به امروز به همین نام باقی مانده است.

     چنانچه در این مطلب آمد بنیاد گذاری شهر ما با برنامه قبلی به خصوص در روز خاص یعنی «22 آذر» بوده است.خوشبختانه در دنیای مدرن ارزش وجود این اسناد که نشان از قدمت تاریخی یک شهر داشته باشد بسیار زیاد است و شهر های بزرگی در دنیا به سبب بنیاد گذاری مثلا « چهارصد یا پانصد ساله » شهر خود خیلی مباهات میکنند ، پس چرا ما که تاریخ بنیاد گذاری شهرمان « 1482 سال قبل » می باشد ، به چنین قدمتی کم اهمیت دهیم.

پیشنهاد این مقاله این است که چنین روزی را به نام « روز بهــبهــان » نام گذاری نماییم و همشهریان محترم در بزرگداشت و برگزاری جشن این روز شروع به اهتمام کرده و آن را به دیگران بشناسانند.

امروزه با توجه به اینکه همشهریان بهبهانی و هم اهالی مقیم در سایر شهرهایی مثل تـــهران و کـــرج ، اهـــواز و شیـــراز وسایلی برای نکوداشت این روز در دست دارند خوب است که فکر گرامیداشت این روز را به همدیگر منتقل نماییم و در این روز انجمن بهبهانیهای مقیم تهــران و کــرج ، انجمن همشهریان در شیـــراز و اهــواز و علی الخصوص همشهریان ساکن در بهـــبهـــان به هرگونه که میتوانند برگزار کننده این جشن باشند.

باشد که در سال های بعد اهمیت « روز بهـــبهـــان » ملی و مراسم آن به شیوه های جدید و درخور برگزار گردد.

(( این مطلب در ستون روزانه « روزنامک » که آن زمان در روزنامه « همشهــری » چاپ میشد در تاریخ 21 آذر 1381 برابر با 14 دسامبر 2002 شماره 2927 به چاپ رسیده است.))

برگرفته از : کلوپ بهبهانیها